Navigacija

Paulina Lebl Albala

Suprug David Albala
Datum rođenja 9. avgust 1891.
Datum smrti 8. oktobar 1967.
Časopisi
Veze

Lična situacija

Rođena je 9. 8. 1891. u Beogradu, kao najmlađe dete u porodici Simona Lebla, inženjera u francuskoj kompaniji za podizanje železnica u Srbiji, i majke Natalije. Imala je tri sestre: Herminu, Jelenu i Ružu.

U Nišu je završila osnovnu školu i dva razreda građanske škole.

Od 1904. do 1906. u Beogradu je završila III i IV razred Više ženske škole. Pohađala je kratko i Učiteljsku školu.

Od 1906. do 1909. pohađala je i završila Prvu žensku gimnaziju, na klasičnom odseku.

Učestvovala je u radu literarne družine „Nada”.

Tokom 1906. i 1907. objavljuje prve prevode  u Politici.

Godine1909. nagrađen je i objavnjen njen pismeni zadatak „O čitanju”. Iste godine započela je studije arhitekture u Beogradu, ali ih je napustila u prvom semestru.

Od 1909. do 1913. studirala je srpsku i francusku književnost na Filološkom fakultetu u Beogradu. Od kraja 1913. predaje u Prvoj ženskoj gimnaziji u Beogradu.

Od 1917. do 1918. boravila je u Švajcarskoj, a od 1918. do  1939. živi u Beogradu.

Godine 1920. postaje profesorka u Drugoj ženskoj gimnaziji.

Udala se za lekara dr Davida Albalu i sa njim dobila ćerku Jelenu Alba Gojić.

Godine 1940. otišla je u Sjedinjene Američke Države, a od 1942. se nastanjuje u Njujorku.

Godine 1945. vratila se u Evropu i u Beogradu ostala do decembra 1948.

Godine 1948. sa prvom grupom iseljenika odlazi za Izrael.

Od 1951. do 1953. živi u Rimu, a potom do 1955. u Kanadi, zatim odlazi kod ćerke u Los Anđeles, gde je  8. 10. 1967. umrla.

Mesto rođenja Beograd
Mesto boravka Italija, Srbija, Švajcarska, Sjedinjene Američke Države, Izrael i Kanada
Mesto smrti Los Anđeles
Nacionalnost jevrejska
Maternji jezik engleski i francuski
Bračni status udata
Broj dece 1
Imena dece Jelena Alba Gojić
Pol dece F
Obrazovanje univerzitetsko obrazovanje

Profesionalna situacija

U Politici 1906. i 1907. objavljuje prevode Glanz i Allegro furiozo Ide Boj Ed (Ida Boy Ed).

Godine 1909. u Prosvetnom pregledu br. 1. XXX, objavljen je njen nagrađeni pismeni zadatak „O čitanju”.

Godine 1909. i u periodu od 1912. do 1914. objavljuje prevode Getea, Ludviga  Tome, P. Hervjea, M. Baresa, Hajnea, Flobera i O. Vajlda.
U istom periodu objavljuje i originalne radove o Viktoru Igou, kao i književne i pozorišne preglede.

Od 1914. do 1918. objavljuje i u časopisima Odjek (Niš), Književni jug (Zagreb), Moderna žena(Zagreb). 

Od 1925. članica je organizacije Ženski pokret i kourednica istoimenog lista, zatim postaje i članica uprave Profesorskog društva i PEN-kluba, osam godina je predsednica Udruženja univerzitetskih i obrazovanih žena. Iste godine odlazi u penziju.

Januara 1937. postaje glavna urednica lista Glasnik Jugoslovenskog ženskog saveza.

Od 1919. do 1939. književne rasprave, oglede, kritike, prikaze, priče, putopise i članke o ženama i ženskoj omladini, prevode i druge priloge objavljuje u listovima i časopisima: Revue Yougoslave, Misao, Ženski pokret, Prosvetni glasnik, SKG, Prilozi, LMS, Strani pregled, Politika, Javnost, Književni jug. Glasnik jugoslovenskog ženskog saveza, Beogradske opštinske novine, Južni pregled, Krug, Naša stvarnost, Život i rad, Žena danas, Vidici, itd.
Pisala je rasprave i osvrte o Dositeju, Njegošu, Ljubomiru Nenadoviću. Jovanu Skerliću, Bori Stankoviću. Branislavu Nušiću, Bogdanu Popoviću, P. Popoviću, Jovanu Dučiću, Stanislavu Vinaveru, kao i o Hajneu, Viktoru Igou, Hermanu Heseu, A. Smedlej, de Stal, itd.
Priredila je za izdavalje niz publikacija, među kojima su i Lj. P. Nenadović, Odabrane strane (1926); B. Knežević, Misli (1931); Bilten Udruženja univerzitetski obrazovanih žena (1931-1935); L’Oeuvre litteraire des femmes yougoslaves (1936), u kojem je napisala predgovor i uvode u pojedina poglavlja, kao i deo o srpskim spisateljicama; Monahinja Jefimija (1936), itd.

Tokom perioda od 1940. do 1942. u Sjedinjenim Američkim Državama učestvovala je u radu Jugoslovenskog informacionog centra.
Sarađivala u listovima Amerikanski srbobran (Pitsburg, 17. 9. 1941.), Slobodna reč (Pitsburg, 1944-1945).

Godine 1947. u Columbia Dictionary of Modern European Literature pisala je o srpskim piscima.
Sarađivala je i u radu filmskih kompanija Metro Goldwyn Meyer i Columbia Picture.
Nakon povratka u Beograd, objavnjuje u Glasu (1947).
U publikaciji Encyclopedia Hebreica koja je izašla u Jerusalimu, objavila je tekstove o jugoslovenskoj književnosti.
Objavljivala  u Jevrejskom almanahu, kao i u Bulletin of Association of Yugoslav Jews in the United States, Njujork, 1961.

Godine 2005. objaljena je njena knjiga sećanja Tako je nekad bilo, koja sadrže i  bibliografiju koju je autorka sama sačinila.
U knjizi Istorija srpske književne kritike (2008), Predrag Palavestra je pisao; „Pored  Isidore Sekulić i Ksenije Atanasijević, za ugledno mesto na književnoj sceni izborila se među prvima Paulina Lebl Albala (...) jedna od ređih emancipovanih i univerzitetski obrazovanih žena u Srbiji. Pripadala je generaciji preduzimljivih srpskih intelektualaca moćnog prosvetiteljskog zamaha modernizam” (str. 345).

Autorku uredila i biobibliografske podatke prikupila: Dubravka Đurić (septembar 2012).

Izvori: Leksikon pisaca Jugoslavije A-Dž, Matica srpska, Novi Sad, 1972, str. 58-59
Paulina Lebl Albala, „Moja Bibliografija“, u Paulina Lebl Albala,  Tako je nekad bilo, izdavač Aleksandra Lebl, Beograd 2005, str. 289-293.

Profesija autorka proze/romana, autorka putopisa, autorka tekstova za časopise, društveno-kulturna aktivistkinja, književna kritičarka, novinarka, učiteljica/nastavnica/guvernanta, urednica časopisa i prevoditeljka
Jezici na kojima je pisala engleski, francuski i srpski
Članstva redakcijskih odbora i drugo

Radovi

Monografije

Članci i drugi sastavni delovi

Čitala je

* Navedene su samo autorke iz baze