Lela Davičo
1850–1940.
| Pseudonimi | Alma, Kolomba |
|---|---|
| Suprug | Hajim S. Davičo |
| Druga imena | Adel Gold |
| Datum rođenja | 3. maj 1850. |
| Datum smrti | 1940. |
Lična situacija
03.05.1850. ili 1856. godine, Lela je rođena kao Adel, u Pešti, u braku Jozefa i Babete Gold, rođene Kon. Njen otac je po zanimanju bio trgovac. Bila je najstarija od svojih braće i sestara, Ane i Đule, nakon rane smrti sestre Matilde.
25.06.1872. godine, udaje se za advokata Miksana Šomođija u Pešti. Imali su troje dece: ćerke Malvinu (1873), Hedvig (1874) i sina Imrea (1876).
31.12.1886. razvodi se od svog prvog supruga.
24.03.1887. udaje se za Hajima S. Daviča u Budimpešti.
Kraće vreme između 1888. i 1889. godine živi u Rimu, gde njen suprug radi kao sekretar poslanstva, da bi se ubrzo opet preselili u Budimpeštu.
Od 1892. do 1897. godine živi u Beogradu.
Od 1897. do 1900. živi u Trstu, gde njen suprug radi kao generalni konzul.
Od 1903. do 1914. živi u Minhenu, gde njen suprug Hajim radi najpre kao konzul, a zatim i kao predstavnik trgovinske misije. Tokom svog boravka u Minhenu, vodi prepisku sa veoma istaknutim osobama svog doba poput Vladana Đorđevića, Rikarde Huh, Ermana Ceconija i Konrada Mihaela Georga, a poznavala je i Oskara Šmica koji je pominje u svojim dnevnicima.
Oko 1915. kratko vreme živi u Berlinu, gde njen suprug radi kao srpski trgovinski predstavnik.
Od 1915. Lela živi u Ženevi.
1918. postaje udovica, nakon što njen suprug umire prirodnom smrću.
1940. Lela je i dalje bila u životu.
| Mesto rođenja | Budimpešta |
|---|---|
| Mesto boravka | Srbija |
| Mesto smrti | Ženeva |
| Nacionalnost | austrougarska |
| Maternji jezik | nemački |
| Bračni status | preudata |
| Broj dece | 3 |
| Imena dece | Hedvig, Malvina, Imre |
| Pol dece | ženski (2), muški (1) |
| Socijalna klasa | viša klasa |
| Obrazovanje | pohađala školu |
| Religija | judeizam |
Profesionalna situacija
Do 1887. godine, radi za „Budimpeštanske dnevne novine” (nem. Budapester Tagblatt), gde objavljuje svoje tekstove pod pseudonimom Alma.
1887. objavljuje dramsko delo „Balska noć”.
1892. učestvuje u osnivanju prve srpske Književno-umetničke zajednice na čijim zasedanjima kao i ostali članovi, čita svoje radove.
1893. objavljuje tekst u Smiljevcu, pod nazivom „Dva ženska portreta”, koji se sastoji iz dva dela pod nazivima „Čuvena lepotica” i „Nepoznata žena”.
1903. objavljuje tri književna teksta u časopisu Brankovo kolo: list za zabavu, pouku i književnost, pod nazivima „Navika”, „Sfinga”, „Jedna ljubavna noć: skica sa primorja”. Iste godine, u časopisu Nova iskra objavljuje tekst „Velika sreća, domaća slika”.
Od 1903. počinje najplodniji period njene književne karijere, s tim što tada piše isključivo na nemačkom i objavljuje u nemačkim časopisima. Nastaje njen esej objavljen u vidu kratke monografije pod imenom “Die Tugendhaften”, kao i niz kraćih dramskih, proznih i književno-kritičkih tekstova.
1908. objavljuje tekst pod nazivom „Srpske žene” u časopisu, prvobitno objavljen na nemačkom u minhenskom časopisu.
Istražila: Biljana Skopljak
| Profesija | pesnikinja, novinarka, autorka tekstova za časopise, autorka drama i muzičarka/kompozitorka |
|---|---|
| Jezici na kojima je pisala | nemački i srpski |
| Finansijski aspekti | stipendija/izdržavanje/penzija i plata |
| Članstva | udruženja/organizacija |
Radovi
Monografije
- Die Tugendhaften 1900.
Članci i drugi sastavni delovi
- Skizze 1904.
- Balska noć 1887.
- Dva ženska portreta 1893.
- Pesnik i žena 1894.
- Navika 1903.
- Therftan Effendi 1903.
- Velika sreća: domaća slika 1903.
- Jedna ljubavna noć: skica sa primorja 1903.
- Sfinga 1903.
- Die Selbstmörderin 1904.
- Die gelbit mörderin 1904.
- Das Tränenparadies 1904.
- Die Quelle des Lebens 1905.
- Schwankende Gestalten 1906.
- Münchner Malerinnen: Ida Klaus 1906.
- Aneinander vorbei 1907.
- Die sie sich seh'u 1907.
- Srpske žene 1908.
Recepcija
Recepcija nakon njene smrti
Čitala je
* Navedene su samo autorke iz baze