Sofija Koča
1861–1942.
| Suprug | Aleksandar Koča |
|---|---|
| Datum rođenja | 31. maj 1861. |
| Datum smrti | 31. januar 1942. |
| Veze |
Lična situacija
Sofija Koča rođena je u Osijeku u srpskoj porodici. Udala se za poreskog činovnika Aleksandra Koču i sa suprugom i decom živela je u Osijeku, Karlovcu, Irigu i Vinkovcima. Suprug je napušta 1906. godina, a ona nastavlja da se sama stara o sedmoro dece. Umire u Zemunu 1942. godine.
| Mesto rođenja | Osijek |
|---|---|
| Mesto boravka | Hrvatska i Srbija |
| Mesto smrti | Zemun |
| Nacionalnost | hrvatska |
| Maternji jezik | srpski |
| Bračni status | napuštena od muža /partnera/partnerke |
| Broj dece | 7 |
Profesionalna situacija
Osim što je pisala prozu koju je objavljivala u sopstvenim izdanjima, Sofija Koča bila je i privatna učiteljica nemačkog jezika i bolničarka. Posebno se ističe njen misionarski rad: sakupljala je priloge za izgradnju pravoslavne crkve u Rojču (Slovenija).
Izvor:
Popov, Čedomir, ur., Srpski biografski rečnik, knj. 5, Novi Sad: Matica srpska, 2011.
| Profesija | autorka proze/romana, učiteljica/nastavnica/guvernanta i humanitarna radnica |
|---|---|
| Jezici na kojima je pisala | srpski |
Radovi
Monografije
- Svetli karakteri 1900.
- Iz vladavine Obrenovića i Ivan danjski atentat 1910.
- Moć majčine molitve. Namenjeno materama hristijankama svete pravoslavne vere. U slavu Presvetoj Bogorodici. 1921.
- Doživljaji sa puta kroz otadžbinu 1925.
- Priče iz savremenog života 1931.
- Božija pravda 1933.
- Molitvenik za sve hristijane, na koje će se izliti blagodat i pomoć božije milosti, ako ga čitaju 1938.
Recepcija
Čitala je
* Navedene su samo autorke iz baze