Mileva Stanišić

Rođena je u Vilovu u Vojvodini, 1858. godine, od oca Dimitrija i majke Kirine. Imala je četvoro braće i sestara. Otac joj je umro 1872. godine, nakon čega je o porodici preuzeo brigu najstariji sin, Bogoljub. Godine 1873. prešao je  u Beograd, a 1876. pridružili su mu se i Mileva i mlađi brat, Konstantin. Dok nije prešla u Beograd, pod uticajem Svetozara Markovića počela je da uči jezike, a naročito ruski, sa kog je kasnije i prevodila. On ju je upoznao i sa socijalizmom. Kada je prešla u Beograd, počela je da vodi domaćinstvo braći Bogoljubu i Konstantinu. U to vreme je mnogo slušala o Mati Ceniću, koji je od 1875. godine bio na izdržavanju kazne u Beogradskoj tvrđavi. Ona ga je posećivala i između njih se rodila platonska ljubav, pa su se i verili. U međuvremenu je prevodila sa ruskog i nemačkog, ali nije mnogo zarađivala, pa je sa bratom Bogoljubom otišla 1878. godine u Zagreb da završi kurs telegrafije. Po povratku u Beograd, ipak, nije mogla da se zaposli, te je nastavila da radi na listovima Istok, Radnik, itd. gde su joj izlazili prevodi. Godine 1880. teško se razbolela. Nakon puštanja sa kazne, Cenić je došao da se brine o Milevi i venčali su se u januaru 1881. godine, ali je Mileva umrla 1. februara 1881. godine. 

Korišćen izvor:

Aleksijević, Vlastoje D. Savremenici i poslednici Dositeja Obradovića i Vuka Stafanovića Karadžića. sveska 12, str. 155-159