Julijana (rođ. Vijatović) Radivojević
| Ime i prezime | Julijana (rođ. Vijatović) Radivojević |
|---|---|
| Prezime supruga i druga imena | Maks Radivojević |
| Datum rođenja | januar 2, 1799 |
| Datum smrti | 1837~1899 |
| Zemlja | Mađarska |
| Jezik | srpski |
| Veb adresa | http://www.istorijskabiblioteka.com/art:talija-knjizevni-almanah/ |
O njenoj privatnoj situaciji
Rođena je Vršcu, otac joj je bio opštinski službenik i upravitelj srpskih škola. Posle smrti roditelja, u jedanaestoj godini se preselila u Beč kod majčinog brata i tamo provela sedam godina, kako sama piše, „maltene zaboravivši maternji jezik“. Godine 1821. u Pešti, po povratku u zemlju, upoznala je Maksa Radivojevića, krojačkog majstora, za kojeg se udala iste godine. Nastanila se u Pešti, gde je objavljivala srpski almanah „Talija“. Datum smrti nije poznat.
| Mesto u kom je rođena | Vršac |
|---|---|
| Mesto/a u kom/kojim je živela | Austrija i Mađarska |
| Nacionalnost | srpska |
| Maternji jezik | srpski |
| Bračni status | udata |
O njenoj profesionalnoj situaciji
Objavljivala je u Pešti na srpskom almanah „Talija“, 1829. godine. Sačuvano je svega nekoliko njenih pesama, a među najpoznatije spada Spomen Dositeja Obradovića. U očima nekih istraživača dobila je i status prve srpske novinarke. Poznata je, takođe, po sonetu koji je 1832. godine njoj u čast napisao češki pesnik Jan Kolar u četvrtom delu svog speva Kći Slave (Slávy dcera) – sonet 25, dodavši uz njega kratku autobiografsku belešku iz pera same Radivojević. Na teritoriji Srbije nije, međutim, sačuvan nijedan primerak almanaha „Talija“.
Podaci iz knjige M. Koh, Kada sazremo kao kultura...
| Profesija/e i druge aktivnosti | novinarka i pesnikinja |
|---|---|
| Jezik (jezici) na kojima je pisala | srpski |